YAZI TURA
Yazı tura bir hayattı bizimkisi
Ayrılığı yazıya vermiştik Hüznü turaya. Vuslatımız dik gelme ihtimaliydi paranın Bir sen atıyordun, bir ben Ya yazı geliyordu ya tura Hep kaybediyorduk yani Her seferinde yıkılıyordu para. Hatırlar mısın o son günümüzü Sen benim yüreğimi almıştın avuçlarına son kez Ben senin gözlerini tutuyordum sımsıkı Suskunduk Korkuyorduk nedense Biraz ürkektik, biraz utangaç Ya dik gelmezse! … Sonra at dedin sen At hadi… Korktum; Atamadım gözlerini. Sende vaz geçtin birden Vaz geçtin; Atamadın beni kendinden. Yetim bir çocuk gibi yüz üstü bırakıp umudu Çekip gittik son ihtimali denemeden. Yıllar geçti; Ben hep yazı tura yaşadım hayatı Yazı tura güldüm Yazı tura ağladım. Bir cebimde hüzün var diğerinde gözyaşı Ve bir türkü tutturmuşum, vakit, sabaha karşı.. Bilmem ki sen yüreğimi kaç kez vurdun avuçlarında Kaç kez mahkum ettin beni Kaç darağacı kurdun bana. Oysa gözlerin hala avuçlarımda benim Ne zaman bir paraya dokunsam Hep aynı korkarım Aynı titrer ellerim Ve ben hala O dik gelme ihtimalini beklerim. Aydın YÜKSEL |