ONBEŞ TEMMUZ DESTANI
Yıl iki bin on altı milletin zor senesi
Bir hüzünle bayrağa baktık onbeş Temmuzda Gördük ki yıkılacak ümmetin son kalesi Milletçe gemileri yaktık onbeş Temmuzda. Ne kara benziyordu, ne yağmura bu sefer Kir yağıyordu gökten, zehir içiyordu yer Tükeninceye kadar dizlerimizdeki fer Sokaklarda sel gibi aktık onbeş Temmuz’da. Kim demiş ki bu millet yıkılır bir savaşla Kamyon, greyder, kepçe kaldırımdaki taşla Ölümüne yürüdük o gece canla başla Düşmanın boğazını sıktık onbeş temmuzda. Uysaldık belki amma koyun değildik elbet Her urgana gelecek boyun değildik elbet Evimizi yıkacak mayın değildik elbet Sonunda sabra kalem çektik onbeş Temmuzda. Vatan uğruna geçtik ekmekten sudan aştan Sokaklara döküldük çoluk çocuk her yaştan Yedi düvele karşı amansız bir savaştan Bir kez daha zaferle çıktık onbeş Temmuz’da. Gece minarelerden yükselen kutlu sesle Bir yürüyüşe çıktık heyecanla, hevesle Vurulup bir meydanda verilen son nefesle Kurulan tezgahları yıktık onbeş Temmuzda. Tam iki yüz kırk dokuz şehidimizle birden Hiç düşünmeden geçtik taşıdığımız serden Şahadet müjdesiyle yükselip göğe yerden. Boynumuza cenneti taktık onbeş Temmuzda. Garbın kürkünü giymiş o sahte ilahları Yüzlerini kapatan taçları külahları Göğsümüze dayanan en zorlu silahları Çelik irademizle büktük onbeş Temmuzda. Tan yeri ağarırken düştü aynadan yüzler Silindi memleketi kirleten bütün izler Bedirden gelmiş gibi o an meydanda bizler Harbe kurulu yayda oktuk onbeş Temmuzda. Koca koca dağları yıkan selmişcesine Sanki Çanakkale’den çıkıp gelmişcesine O gün her birimizi bine bölmüşcesine Hiç olmadığı kadar çoktuk onbeş Temmuzda. Özünden düşman olup dost görünen binlerin Bu kutsal topraklardan beslenen hainlerin Gördükleri rüyada kurdukları inlerin Kabus gibi üstüne çöktük onbeş Temmuzda. Param parça eyledik o kirli ellerini Bir daha doğrultmasın diyerek bellerini Çürük bir bina gibi yıkıp hayallerini İstanbul köprüsünden döktük onbeş Temmuzda. Bütün zürriyetinden, oğlundan kızlarından Adam zannettiğimiz batı domuzlarından İhaneti görünce, tek tek omuzlarından Verdiğimiz payeyi söktük onbeş Temmuzda. Varsın hiç tükenmesin o iblisin hilesi Bizlere ibadettir bu vatanın çilesi Göğsümüzdeki iman yıkılmayan kalesi Burçlarına bayrağı diktik onbeş Temmuzda. Aydın YÜKSEL -ANKARA 09.07.2017-Pazar-05.30 |
Gönül dostu; Canlı duyguları işleyen Kaleminizin duygu aktarımı daim olsun…
Beğendim...
Kutlarım
...........................................Selam ve saygılarımla.