Bu bir şiir değil
Ve artık
sevişmelerimiz dahi acı veriyor bana Sırtını dönünce Arkamdan konuşuyorsun mesela İnce belli kadınlar doluyor masanın etrafına Rakı içiyorsun Yanında beyaz peynir Ve çok çabuk sarhoş oluyorsun Ve unutuluyorum eski bir eşya gibi Tavan arasında Islak Ve nemli Gitmenin en acı tarafına yeniliyor kalbim Çok çabuk döküyor yapraklarını üstüme eylül Bembeyaz bir kefeni andırıyor artık şiirlerim Ölümümden önce Yazdıgım son satırlarım olsa gerek Bugün ben yine çok üşüyorum Hem gidecek yerin yok demişti ya bana şairin biri O halde bu bir şiir değil Vasiyetimdir size Beni şiirlerime gömün Ve gidin Bir tek o çok sevdiğim papatyalar ağlasın ardımdan Birde onlar çok sevsin beni Belki orda ruhumu ısırırım Ve üşümem bu kadar... Özge Özgen |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar