Yüreğim avucunda ağrıların
Yaslansam, hangi dağ tutar hüznümü
Tecellisine razıyım Ölmeye Rahmetin
Parçalamışken kardeş zulmü lisanımı

Çık hadi! Sema’nın en merhametli mavisinden
Ferman buyrulmuş gün/ahlarıma
Tıkıyor soluğumu gözlerimin ıslak sözleri
Çık ki dökülsün feryadım, adanmış kızıl damlalardan

Haddim değilmiş kelam etmek
Vurdular hakka âşık dudaklarıma
Payıma düşen hadsiz susmaları
Y/ar bildiğim ne varsa
Dar oldu sadrıma...

Hıçkırıklar mı?
Özgürmüş nihayet!
Nih/ayeti olmayan kervansız bir kuyuda

Evet, savaş bu, Kifayeti yok direnmenin!
Sevmeler dolu bir buluttan yağdı üstümüze
Ve nefretin gizli akan ırmağında yıkandı
Masum bildiğimiz bütün duygular

Bedelsiz mi sandınız
Titrek bir alfabenin, ağır harflerini sıralamak
Ben ağlamıyorum aslında
Mürekkebi tükenmiş kalemimin


"Her ’Taif’in ardında, Bir ’Duha’ Müjdesi Vardır Elbet"