UYUYOR GÖĞSÜMDE GÜNEŞAdımdan mı bilemiyorum Dolanmış yüreğime Çekilmesi muhal bir sabır Usumun idrak sarmalına dolanınca şehadet Başladı yanmaya Hasretimin Hüzün Meşalesi Gözlerimin şahitliğinde Gezmediği satırlar kalmadı parmaklarımın Ve kalemim âmâ Seni anlatan her Söze Sekiyor attığım her adım Aklıma gelince adın Göğsümde uyuyan Güneş Doğacak kanımın aktığı yere Ekiyorum gölgemi aksa/yan vaatlere Muhayyilesinden duru bir gerçek Anlatılan o adsız feryatlar Dilini bilmediğim sular Silmiyor ayıplarını ellerimin Arınmasına niyet günahları Besliyor Ganj’ın aptal kutsallığı Susun ve dinleyin kahkahalar Asla ihanet etmez toprak Yalnız ağaçlar acı çeker Ve Taşlar alıntıdır Çocuklardan Onlar çalınandır anne kucağından |
Kalemin daim olsun
__________________________________Selamlar