Asker 9-Arzu“Durdu” ha? ben onun adını hep “Arzu” olarak biliyordum ailesinin beşinci çocuğu olarak gelmiş dünyaya, "Arzucum" bizimkiler de “döndü”, olmadı “yeter” değişmedi durum Songül demişler, gülmedim.. sıska-muzip.. şımarık, masum yaşayan tek kardeşi; “gariban kocaya kaçtı” diye, güya Arzu Abla da verilmiş hemşerileri uğursuz bir Alamancıya dişini sıkmış, iki buçuk yıl katlanmış o it-züppe kocasına şimdi kimseye eyvallahı yok, uzaktan bakar sevdalısına tek ben bilirim ışıklar söndükten sonra, gıynaşan perdesini sabahlara kadar; sömürülen sigaranın parlayan ateşini ”asker kaçağı” bıçkın delikanlı bir 12 Eylül serserisiydi ne okuyup-okumadığı, ne mesleği, ne aranıp aranmadığı belli inkar etse de; uyur-uyanır bakarım, ışıksız penceresinde Arzu, bakarım, iç çekip baktığı tarafta o da, ona bakar, geceler boyu sevemedim aslında o adamı ama sevindirirdi orada oluşu ben de böyle istiyorum aşkı, sevmeyi! sevdayı! bizim Arzuyu! Arzu Abla da gördüm, renk renk iç giysilerini, kozmetikleri tepesinde güneş gözlüğü, havalı, gerçekten çok güzeldi kot giyerdi, gözler onun üzerinde, kıskanmamak elde mi rahattı ama laf atanlara aldırmaz, kimseye tenezzül etmezdi ama nerden çıktı şimdi bu “Mutlu”?.. doğrusu aklım almıyordu "-Mutlu" dedi.. tanıttı..”- benim rahmetlinin amcasının oğlu”, “sevememiştim o aileyi” “ama Mutlu bana hep arkadaş oldu” "-eee.. nasılsın bakalım, anlat haydi, anlatsana Sevgili Mutlu" Mutlu!, gözleri dolu, sesi kısık, heyecanlı, dudakları titriyordu titreyen dizlerine, ellerine, utangaç gözlerine, hakim olamıyordu bir türlü konuşamıyor, başını kaldıramıyor hep yere bakıyordu “yenge deme” dese de anlamıyor "Dur..du..yen-ge" diye kekeliyordu, |
Heyecanlı anlatımlarda güzel ve bol beğenilecek şiirler süslemiş…
Şiirinizi çok beğendim…
………………………….. Saygı ve Selamlar