İnsan Halkilk seni yazarım insan, halk giysisinde acının kanı karanlıkta görülen toprağı ekin ekin büyüten sizlerden biriyim burnunun direği sızlayan gecede un öğüten zulmün tohumunu gören yere indirilmiş merdivende aş dağıtırlar yukarlardan kim aç kim tok bütün çiçeklerin boynu bükülü bülbül ağıtta yine yöremize değmemiş el canımıza girmiş görünür yazın derdinde değilim ne yazsam hoş görünür gözleri yaşlı toprağın halkın yüreği dilimizi sağamazlar böyle atlanmaz çağ!.. 13. 06, 1990 / Nazik Gülünay |
Yüreğinize gönlünüze sağlık mutlu ve hisli şiirler yazılması dileğiyle…
Çok çok beğendim….
……………………………………Saygı ve Selamlar…