Gölge fesleğeni
Ranzamdan
solgun bir yüz taşıyorum, Acı dolu yorgun bir akşamın koynuna. Çocukluğumun küskün bakışlarını çalıyorum Sigara izmaritleri sönüyor dudaklarımda. Eski bir yol yosun kaplı yalnızlığıma taşıyor beni, Eğreti gülüşlerimi emziriyorum Esmer kadınların süt kokan iri göğüslerinden. Çok zaman sonra, Delikli papuçlarım, ve yırtık entarimle Yoksul bir şiiri öpüyorum kasıklarından. Biraz da yağmur yağsa diyorum Çokça yağsa ve ıslansam. Bu vakitlerde en çok ölüm yakışır bana biliyorum. Keşke bir gölge fesleğeni gibi uykuya dalsam Ve hiç uyanmasam... Özge Özgen |