Bu bile bana yeter...Sen hiç bitiremediğim bir şiir dinlemeye doymadığım şarkı gibisin. kalbimde öyle hissediyorum ki varlığını gelip geçici değil hiç bir şey biliyorum ki özlemini anlatacak kelime bulamıyorum eksik kalıyor her defasında seni seviyorum ,seni bekliyorum la başlıyorum sonrası yok. ___boğazıma takılıyorsun boğum boğum boğuluyor cümlelerim düşlerim ipi kopmuş balonlar gibi uçtu gitti sevdiklerim sevenlerim oldu hatta sevmediklerim sevmeyenlerim.... gidenler ve tekrar dönenler ve bir de; gidip de hiç dönmeyenler oldu Sen yokluğunda yarım kalmışlığım yalnızlığım. ve bu sessizliğine dayanamadığım Gittin ya... Sen koktu ardından her şey... ekmeğim de aşım da tuzum da sen kaldın bütün çiçekler sen açtı... her seferinde odaların yalnızlığına geri dönüyorum rutubet kokulu yalnızlığımla baş başa kalıyorum dokunamayacağım kadar uzaksın Ama; gözlerimi kapattığımda kirpik uçlarım kadar yakınımdasın __hadi bir ses ver bana,bitsin içimde ki keder... kuşlar gibi kanatlansın umutlarım gelme ama sesinin var olduğunu bileyim ___bu bile bana yeter... |