Kaç bahar geçtibilseydin elinde olduğunu yaşamamın gelir miydin sevgili yüreğin dolu hem de tam gününde, süzgün ve üzgün ellerim kalmışken bomboş çiçeksiz sararmışken rengim, dilim lâl kuru bir denize atar mıydın kendini bilmeden geçtin biliyorum gözü kapalı karşı kıyıdaki güzele birden oysa hayat iksiri değildi onun elindeki sevgiyi öldüren zehirdi hem hem katiliydi adımlarının içtin bilmeden o damla suyu çözüldü beyninin aşk ilmekleri şimdi hayretle izliyorum seni arıyorum eski gözlerini ki artık kapandı körlüğü yaşayan gözlerin bu gün daha gerçekçi daha yorgun bakarlar hayat yılkı atlarını doyurmadan geçti karşı kıyıya ulaşamadı bir türlü kaç kış kaç bahar geçti de böyle doğmadı beklenen o güçlü taylar!.. 14. 02. 2017 / Nazik Gülünay |