YÜREĞİN ÇÖZER KARANLIKLARI
Gönlünün çiçekleri, açarsa mevsimsizce
Murada koşan kalbin, sezer karanlıkları Özündeki hülyalar, uçarsa cisimsizce Gönül denen imbiğin, süzer karanlıkları Hislerin arşa çıkıp, deryaların yüzünce Ağrıyan gecelerden hakikati süzünce Kalbi gören gözlerin, yanlışları büzünce Aşka gelen dillerin, bozar karanlıkları Karanlık bahçeleri, yaşadığın bir anda Bülbülün sesleriyle, doğrulduğun zamanda Yunus’un iklimiyle, uyanırsan ummanda Güle ağan yüreğin, çözer karanlıkları Boşa akan günlere, kaygılarla baksan da Biter mi çile diye, korkulara aksan da Kalbine hüzün çöken, geceleri yaksan da Yaşla dolan gözlerin, çizer karanlıkları Ey Pervâne çağlama, bülbül çığlığı gibi Yollara düşme birden, yangınla dizi dizi Oluşmasın kalbinde, alevlerden bir sızı Hakkı anan dillerin, büzer karanlıkları |