şimdi kaç adım ötemdesin
kaç sessizlik
kaç sensizlik
ve kaç gözyaşı
ve kaç bıçak kesiği

nasıl bekliyorum seni
nasıl özlüyorum bir bilsen
nasıl kahroluyorum
nasıl üşüyorum
ve nasıl yok sayıyorum yokluğunu
oysa ben yokluktum
açlık
kuraklık
ve ölüm’düm

bekliyorum seni
gökyüzünden mavilikleri seyreder gibi
yüreğime düşmesini bekliyorum
amansız
ağrısız
ama gel gör ki
saçımda aklar
yüreğimde sızılar
gözümde yaşlar birikti
kolay değil bunca acıyı silmek
kolay değil bunca özlemi yok saymak
ama gelirsen
yüreğimi avuçlarına bırakacağım
tanrının bana bahşettiği sevdamı
sana bahşedeceğim

seni papatyanın sol yaprağında aradım
yüreğime düşen son damlada
seni gün yüzü görmeden
güneşin doğuşunda
okyanusun derinliklerinde
serçenin kırılan kanadında
ve seni
ağrıyan göğsümün üstünde aradım

bu gece
sağanak yağmurlar altında kaldım yine
nasıl ıslandım
nasıl üşüdüm
ve nasıl ruhum sızladı bir bilsen

sanki bütün günahları ben işledim
sanki cehennem benim için var
ne yaşıyorum
nede yaşamak istiyorum gibi
sonra boğulurcasına seni özlüyorum
boğulurcasına bekliyorum
boğulurcasına nefesim kesiliyor

bir yanımda sen
bir yanımda yalnızlık var
ve ben sana ruhumu adadım
gel üşütme bizi
yüreğim BİZİ kutsasın

ibrahim dalkılıç

18/01/2017
23:00 izmir