militanca sevdim seniönce ruhuna dokundum sonra ruhun yüreğime dokundu sonu olmayan acılar büyüttüm içimde soğuk bir kış vardı sanki militanca sevdim seni biliyorsun korkmadan yılmadan susmadan kuşlar göğe sevdalı deniz yaslamış göğsünü kıyıma ve saçlarında yıldızlar boy vermiş ülkeler dağların ardında dağlar özgürlüğü arar bense seni oysa ne çok sevdim seni militanca sevdim seni biliyorsun gri bulutlara meydan okudum sokaklara, caddelere, meydanlara ve barikatlara sol yanımda sen vardın sol yanım seni arıyordu içime yağan karlar yüzüme düşen ayaz bir mermiden soğuk vurdukça bedenime ilk sevdasında yüreğim kör bir kurşuna yenik düşer gibi bu yürek senin biliyorsun yüreğim yüreğinde maviyi aradı yıllarca kör olsun bu yüreğim yüreğini bulamazsa saatlerce seni düşündüm günlerce, haftalarca, aylarca bin asır geçmiş gibi seni aradım sokaklarda, şehirlerde, ülkelerde seni adım adım aradım militanca sevdim seni biliyorsun umutlar tükendi mi bilmiyorum sevda tükendi mi aşk tükendi mi toprağa düşen en ölü yalnızlıkta kurumuş ağaç dallarında yağmurda karda fırtınada seni aradım militanca sevdim seni biliyorsun payıma düşen bir şiir gibi bir düş gibi ibrahim dalkılıç 02/01/2017 21:45 izmir |