GÖNÜL
GÖNÜL
Yine gam yüküsün gönül, bitmez mi derdin Karalara bürünmüssün, kalmışın rehin Sığmaz oldun deryalara, daralmış yerin Kara bulut gelir geçer, gönül aldırma Hasretin acısı canda, ağu olsa da Kapanmış kapılar sana, açılmasa da Vefasız sevgili değmez, gözün yaşına Bulanık sular durulur, gönül aldırma Mahkumusun gecelerin, yanıyor için Hücresinde anıların, prangan sevgin Bırak gitsin hayırsızı, anmasın dilin Biter kış açar çiçekler, gönül aldırma Ah edip de beddualar, etme dur sabret Hakkın adaleti vardır, şaşırmaz elbet Yazılmış kadere yazgı, böyle kabul et Katlan gülün dikenine, gönül aldırma Davut Tunçbilek |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar