‘’ Böyle sevmek görülmemiştir. ‘’

- A. İlhan

Suskun bir vaveylaydım avuçlarında.
Alnımda bırakılan koca bir ömür
Kirpiklerinden öptüğüm kadar temiz değildi
İ n s a n l a r.
Oysa
Her parçamla hazırdım sevmeye…
Üşüyen ellerimin
Ve titreyen saçlarıma aldırmadan.




Susarak büyüttük biz kalbimizdekileri.
Daha gelmeden sevdik.
Peki
Acıyı ne kadar seviyoruz?
Adım başı bir kırıklık varken ceplerimizde.
Hiç kendini tökezlemezken hayat
Saat: altı buçuk
Belki unutulan bir sabaha açıyoruz gözlerimizi
B i l m e d e n…




Kendini yenilemekten mustarip
Hep aynı soru aslında.
‘’ bir ömrü kaç sevda eksiltebilirdi? ‘’
- Aşkların kokusu dünkü gibi
Küflü.
Benim yaşadığım
Ya da senin, onun
Bir hatırı yok bugünün.
O yüzden hiç bilmediğim bir soru
Kundaklar beynimdekileri.
Ne kadar yaşaya bilir insan her şeyiyle?
Ya da bir parça daha fazla fazla.




Biliyorum ki
Kimsenin sevdasından başka gidecek bir yeri yok
Kimse sevmek için yaşamaz aslında
Acı var en derin de
Bir adım öte, bir adım geride
Sana diyemediğim anlatamadığım
O kadar çok şey var ki eteklerimde
Gözlerinin sabahında susup iç çekişlerim ya da
Çocukluğum kadar büyümeyişlerimde.




Saçmalamayı seviyorumdur kim bilir
Sevmek için gebermekten vaz geçiyorum
Siz vazgeçmediniz mi sanki
Mutlu son var mıydı sahi
Nasıl tükenecek bu hayat
Böyle geçmeyecek hiçbir acı
İyi biliyorum.
A ş k böyle usulca kendini bırakmayacak kimseye
Sahi
Her şeyinle öle bilir misin?




Beraber ölelim mi diye sormuyorum.
Karanlık çok ürkütücü bir çıkmaz
Gökyüzünde binlerce yağmurun sadece bir damlasına şahitlik etmiştik seninle
H a t ı r l a s a n a.
Mutlu oluşlarımızın hatıralarını unutmuştuk
Belki çok geçmeden silmiştim bütün izleri
Belki bir kıyamet sessizliğinde durmuştu dilim
Unutmadım
Kalbimin
Her çığlığını
Her
Aşk
Deyişini.

Zên. //

YirmidokuzAralık2016