Vurulmuş bir ah gibiyiz
batmak ûzereyken ay ışıģı
dağların koynunda saklarım, yüreģimin şafağında gûlûşúnû birbiri ardına saklanmış birkaç dağ’dan farksız eskimeyen o tebessûműnû dile söz, kavgaya yûrek , sevdaya şiir, bir güzel’e hasret oldum. artık Ölüm bile beni Sen gibi öldürmüyor bak artık yıldızlar kaymıyor gözlerimde Saçlarım bahar rüzgarı yüklen tüm sevdaları demli geceleri deşip kuşatılmış şafaklara yürüyelim yolumuzu, kesmesin eşkiya düşler Kendimizi, hasrete ihbar etmişiz kalleş’çe vurulmuş bir ah gibiyiz hudutsuz bir ayrılık öfkesinde yıkalım cehennem kadar günahkâr fermanları A.A |