Örümcek
Takvimin yaprakları çevrilirken yasa
Saatler ölmüş sanki Bende bıraktığı tasa. Örümcek ağını kötülerden örerken Bilinmez hangi gönül Ne iftiralar gördü. Çıkarına ’tatlı hayatı seçİyorum’ diyenler Tatlı suya balinayı sığdırdılar arsızca Yalanla satın alınan elbetteki iftira! Kaç ocağı söndürdüler Kaç masum mahkum sisleriyle hapiste. İnsan dünyasına mahkum şimdilerde Unutmuş yada unutturulmuş Altın olan özünü de. Muhabbebeti hayırla yoğuranlar aranıyor mumla. Dengesiyle yürüyen insan! Asırlara ışık tutan asil duruş var sende Özüne in unutma, Unutturma Özünde duran marifet. İs bırakmayan yangının sönmesin senin asla İnsanlığını öldürme Seninle baharın çiçeği açsın Seninle uçan kuş kelamlaşsın Seninle örümcek ağını örsün Seninle örümcek Resul’den konuşsun. |
Saatler ölmüş sanki
Bende bıraktığı tasa.
AZERZ'in "Örümcek" adlı şiiri, insanlığın içsel çatışmalarını ve toplumsal yozlaşmayı etkileyici bir şekilde ele alıyor. Şair, kötülüklerin ve iftiraların insan hayatında nasıl yer bulduğunu ve insanın öz değerlerini unuttuğunu vurguluyor. Şiir, insanın kendi özüne dönmesi ve marifetlerini hatırlaması gerektiğini anlatıyor.
AZERZ'i bu anlamlı ve derin eseri için tebrik ederim. Şiir, duyguların derinliklerini ve toplumsal sorunları çok güzel bir şekilde anlatıyor. Şairin kalemine ve yüreğine sağlık!