Gökyüzü Sarhoşu
Gökyüzü Sarhoşu
Sokağında yürüdüm, sessizdi gece, Ayaklarımda bin yıllık bir yorgunluk. Bir ışık sarktı gökyüzünden, Sen misin? dedim, Sustum. Yüreğimde bir kuş öttü, Kırılmış kanatlarıyla, Senin adını çağırdı. Sözlerinde durdum, yıldızlar küstü, Gölgesi düştü yalnızlığın, Kollarımda bir sızı, Dilimde yarım kalan bir türkü. Hasretin kılıcı gibi Göğsümde gezdi, Ve hiç sormadı halimi. Doruklarda bir rüzgar. Senin adını esti. “Aç kollarını…” dedi. Bir nefes kadar yakın, Bir ömür kadar uzak. Kokunu sürdüm yüzüme, Gökyüzü sarhoş, Adımlarım sende kaldı, Ben ise hala yollarda. Yüreğime ince ince işledim, Düşlerim geceye karıştı. Bir yağmur yağsa , İzlerini silse. Ama yıldızlar, Beni senden alır mı? Mahmut Fakhani |