Sayfa 7-Garezlafın birini goyup birine geçiyoz emme geşmiş gün gıybet olmasın günahlarını oballarını almayan hepiciği ıramatlık oldu getdi öte dünneye bi biz galdık fani dünnede biz de bu dünneye gazzık çakacak de(ği)liz helbetde Allah iyman-Gur’an nasip etsin son nefeste salavat getirmek nasip etsin.. hepiciği nur içinde yatsınnar gabirleri cennet olsun emme taha dün gibi aklımdalar Haçça Dezemin gızıynan söz kesdiler bize ebi-ceddi aramızdan su sızmayo sanısın ben mütemadiyen dezemgilin işinde gaydındayın dezemgilde o(ğ)lannarı file olmayınça mıdır ne beni yere göğe sığdıramayollar bi de yeğeniyin, üsdelik “ilk göz ağrısıyın” ya gören kızı deği(l) de bana dezem havas sanar hani ıccık da garibenner, yalınızlar gerçi Sülemen Emmi zaten elin etlisine sütlüsüne bek garışmaz mısmırın gılıbığın tekiydin emme, Allahı var; dezem mencilis adamıydı ettiği yenir, dikdiği keyilir lafı dinnenir, dilektor garıydı Allah bilip duru Sülemen Emmiyi adam eden dezemdir. ha; gerşi Sülemen Emmi eyi, hoş da o zamanın behrinde “zalım” olmadın mıydı var yaa kendi malına maşatına sözünü geçirtmezdi çeteler ıçcık da horlandıklarından belki de geldi geşdi beni hep el üsdünde dutdular el-böbek, gül-böbek pehpehlediler elleriynen beslediler, a(ğ)zıma dıkım dutdular.. mütemadiyen ordayın, onarın işini işleyorun sanısın dezemlerin çocuyun o aralar ben de yaman bi herif oldum kiyne deme öyle böyle deği valla benin deyene dönüp bakmayon yediğim öğümde yemedim ardımda yerde alıyon, havada savırıyon asdığı, asdık, kesdiği kesdik “dediğim dedik! çaldığım düdük” ta öyle.. Yalavaşdan bi dakım kesindim. beyle paşalar gibi yelek dikindim dezem elindehini avcındahını bana harcayo cebin harşlıksız galmayo.. senin Sarıların alayının benden ödü sıdıyo, anam avradım ossun esgiden garazına has-öz ekinnerini güder, keleklerini bozardım, bişiycikler deyemezlerdi valla.. bi çatsalar ya! tebelleş olacan, fırsandını gollayıp; mahanaya bakıp durun bi çatan pişman, bi çatmayan annacan tam püsgüllü bela.. yerden gözden ırak! emme “Dezemin Elif zevdası”ynan boşlayvıdım Sarıları-marıları ta .mına ğoyan ne halleri varısa görsünner döyüsler deye mükellef olmak, yahut adam yerine ğonmak; havaslık, deliğannılık öyle bi şiyidi işdee hinci havaslık mı var leenn aldın mı aldım, vardın mı vardım hadi güle ğüle.. olmadı mıydı da “heyvallah bana” o zamannar, söz temsili birini bellikledin miydi asgere mi gettin.. gelesiye deği(l), ölüp ölesiye kimse “gözüyün üsdünde gaşın göğsüyün üsdünde başın var” deyemezdi biri bi döyüslük mü etdi kimse selem mermezdi hinci? Hey bobam heeyy!! öyle bi döyüüsün gızına sahap çıkan olmaz o(ğ)lunu minasip gören olmazdı odaya gayfaya pacaya varsa yanına oturan çayını içen deği selem merse alan olmazdı, gayfayı terketmeknen değil bi taha ebi ceddi oraya uğranmazdı köyün dışına sürüvürlerdi adamı.. onun uçun öyle eğri-büğrü bi halt edecek adam öğünü-sonunu düşünür “bir ğören olu, bi duyan oluvuru” deye yerin gula(ğı) var deye bi adım atar, dokuz düşünürdü hırsızlık edecek yalancı şahitliğ-etcek adam da nası(l) unudulur! unudulmaz boğaz; dokuz boğumdur Resim Muzaffer Sağır SIRA İLE OKUNMAYA UYGUNDUR. |
Kalemin daim olsun
____________________________Selamlar