parmak izlerim bulunmuş teninde...
bitip tukenmektense
yanıp yokolmak dusuncesiyle bir sarkıcı cenesine dayadıgı silahın tetigine dokunur ve atese verir gencligini... ne buyuk bir kacıstır bu nasıl bir vazgeciş belkide onune sunulan tum coktan secmeli soruların cok secenekleri yanlıs oldugu icin secmek yerine yarıda bırakmıstır sınavını alıp ceketini cıkar salondan cok zahmetle kazandıgı okulunu bitiremeyecegini goze alarak okulu bitirmekmidir önemli olan yoksa kazanmak mı yoksa ikisinin de bir anlamı olması gerekmiyordur diyerek yarıda bırakmak mı bitirme sınavlarını şimdi aramızdaki mesafelerin bu kadar uzak oldugunu anlamak icin bu kadar uzun susmak gerekiyormus demek diyerek susmalı elimdeki son barutuda sürüp namlusuna elimdeki silahın çeneme dayamak ve tetiğe dokunmak ya sonra? aklı çelinmiş bir gencligin mensubu olmak isterdim körü körüne inanmak bana inan denilene sonra ucuz bir kahramanlıkla soyunmak bir vazgeciş romanına basrolunda ben yazarı ben oynayanıda dublörüde kayda alanıda ben sonra gösterime cıkmasın diye hakkında olumsuz görüş bildiren kurulun baskanı ben sen tabanlı bir işletim sisteminde karsılasılan hataların çözümü ben ama bir turlu iflah edilemeyeni bu aşkın hayvanı ben... sen kırmızı ojelerinle salınıp gecerken seyrimden dalıp süzülüşüne hayaller kurarken sen kokan mısralara sahip olmaya cabalayan yine ben... |