Sessizim, sen sızım
Bu şehrin en suskun
zamanında en olmaz yerinden tutuyorum tuz döküyorum gece’nin Yar’asına gözlerinin buğusunda kaybolup gidiyorum yıkık dökük tüm benliğim tut ben’i yoldaşım geceye mühür vursun Yüreğin Şimdi, sadece yazdıklarımı konuşacak kadar özgürüm kendi yalnızlığımı bile duyamayacak kadarım; sessizim, sen sızım.... |