Yürek tarumar !
İçime sustuklarıma
kimse ses olmadı, sadece ben "esir" düştüm bir çığlığa bu karanlıklar gece’den değil serseri bir öykü gelip alnından vurdu gece’yi Veee Yüreğim, yine kan revan içinde! bizim daha yazacak şiirimiz yakılacak çok ağıdımız var bakma, dil suskun; kalem yasta; yürek tarumar..! sus dedim yüreğim. sus! Açma yüreğinin dil’ini kimseye sıkı tut dil’ini biraz. bak gördün mü ? yine ne " yalnızlıklar " açtın başına! |