İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Güneşin öksüz bıraktığı çocuk.
Sefa Yıldırım
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 511 okunma
Güneşin öksüz bıraktığı çocuk.
Bir tepenin ardına süzülen,
Turunculuk, Koskoca bir günü bitirdiğinden dolayı: Duyarken biraz suçluluk, Çok değil; İki üç saat sonra, Kızarıp, yok olduğunda, Bu ışıksız bırakılmış, Suları kesilmiş, Çöplüklerin cirit attığı sessiz köşede, Küçük bir çocuk, Yedi, bilemedin sekiz yaşlarında, Gölgelerin yükseldiği ateşin, Yanı başında, Terk edilmişliği yaşıyordu, Ta içinde. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Güneşin öksüz bıraktığı çocuk. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Güneşin öksüz bıraktığı çocuk. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 4.12.2016 19:59:05
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 511
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.