menekşe kokardı mevsim
istasyonlardan el salladığım vedalar
sizi şarkıların yarım nakaratlarına sakladım
sırtımda hüznün ince ipeklileri
uçuşur ellerimden kelebekler
nakışlı mendilimi yeller aldı
erguvan renkli hırkamı yıllar
yenilenip duruyor göğsümde ince bir keder

tut ki üstümüzden kuşlar geçmedi
tufan iklimlerinde kayboldu gemimiz
biz ki çok sevdik
mor dağların acıyı bileyen türkülerini

sana afrodit yortularıyla gelmiştim
gurubun rengini pencerene eklemiştim
zambaklar büyürdü o zamanlar bahçenizde
mor şafakların kızı erguvan renkli hırkanı yıllar
nakışlı mendilini yeller aldı

tufan iklimlerinde kaybolan yusuf
geri getirebilir misin kuşların güzelliğini
çavlanlar düşledin derin kuyularda
bir sabah uyanınca
nakışlı mendiller buldun başucunda
rüya iklimlerinde gezinen züleyha
gömütlük taşlarda kaybolan yüzü yusufun
zamanmış meğer
aşkı kuyulara indiren

tut ki sevmedik
taç kapılarda pitoreks bir yalnızlığı
kayıp cennetler vadetme
külden anılar mabedimde
seni hangi mitosta kaybettim ey pagan aşk
erguvan renkli hırkamı yıllar aldı
yare ulaşmayan nakışlı mendilimi yeller

Ömriye KARATAŞ
4.12.2016
İSTANBUL