KALAynaya bakmak gibiydi gördüklerim. Düşlerimde sen güldün. Bülbüle gülümseyen yüzün. Ateşten farksız dikenlerin. Tanıdım seni. Sen O idin. Asılıp kaldım dalına aşkla. Ben senden gelen seste kaybolup giderken. Sen bülbülün şakımasına karışıyordun. Her nefeste soluyordum seni. Sen benden habersiz. Ne dalına konabildim. Ne kokuna aşina. Affet seni sevdiğim için. Söyleyemedim. Korktum kaybetmekten. Kimi sevdiysem bir bir gittiler. Sen bilme sevdiğimi. Gitme. Yorgunum artık. Uzaktan uzağa razıyım sevmeye. Sen bilme. Gitme sen kal bende. Hayal ol gel. Düşlerime gel Sen gül. Ama gitme. Kal Mehmet DEMİR sk. |