yine
kallavi bir beyhudeliğe uçuşuyor ömrüm,
parmak uçlarımda ağlıyor bakışlarım.

ceketimde izmarit kokusu,
cebimde düş kaçkını sessiz kelimeler.
ağzımda yatıyakalan bir sessizlik.
ve dudaklarım kömür karası hep.
öpülmüş fotoğraflar biriktiriyorum,
ve hüzne batırılmış geceler çokça.
ay ışığından bozma sabahlar da aydınlatmıyor
karanlığımı.
epilepsi bir iklimin içinde,
düşe kalka yağıyor günlerim.
ve bu bana miras kalan kaçıncı ölüm
giydiğim,
bilmiyorum.
yüzümde obur bir iç çekiş,
gözlerim gebe.
gırtlağımda bilmem kaç tane serseri kelime.
ciğerlerime kadar yorgunum.
bir keman icracısı gibi,
sol’ yanımdan çalıyor hayat.

yine boz bir mevsime kaçıyor ömrüm,
diş etlerimden çekiyor canımı bu suskunluk.
ak’lambaç oynuyor ruhum,
etrafımda bunca ölü.
düşlerimde tütün rengi,
içimde soysuz bir şiir virtüözü.

- abdullah cemek