ONSEKİZ DÜŞLER
ayrı kentlerin aynı kentlere komşuladığı zamanlardık
aynı kentlerin ayrı insanı gibi, karşı camlardan bakardık gölgelerimize fluğ profiller, sen ve dağlar eteğini sıyırmış ilkbahar İronisi bol kara mizah sevişmelere tanıklık ederdi savrulmalar biz iki aynı kentin ayrı çentiğine düşen sevdalardık on sekiz düşlerime renk katan alacası bol deniz desenlerini bilemediğim hüzün olurdu yüzün/ bakamazdım düş yanığı yanılsamalarda gece ve karanlık aydınlığına sığındığım özgürlüğün sus olurdun yalnız akşamlarda iç burkan soluklanış uzak ayrılıkların son can soluğuydu belli ki devasa hiçliğimi bu kadar çok özümsemişken satılmış mezar karanlıklarında izbe pazarlık ne kadar korkak ne kadar cesurdunuz üçüncü sayfa dördüncü sütun haberlerinde on sekiz düşler arayan yazıyı göremediniz Ölü düşler doğuran prematüre çocuk geçişleri bu kentin insanı olmadığımın ayrımına o zaman ulaştım Umut / zamanı delen şiirler |
fluğ profiller
tam bir arkaik anlayışın modernize hali
değil mi şimdi bu
güzel bir şiir ama sounun da saklanan mana sasyesinde