VAN GOGH SARISI
gün doğdu günebakanlar
gün doğdu çiçek çiçek ellerimde huzmelendi acı göğün boşluğunda kırlangıç çığlığı volga soğuk akıyor sağır duvarlar aramızda ürpertiyor yağmurlar gözlerini saymıyorum samanyolundaki yıldızları ıssız kırlarda yitik söylediğimiz o çocuk şarkı dokunuyorum ürkek ceylana benzeyen tenhalarına cumbalardan görünmüyor ışıl yollar hangi mevsimde kalmaya karar kılmıştık kırlangıç nereye ulaşsak puslu tan yeri akşamın deniz gözlerinde yakamoz bir keder gün doğdu dört duvar içine sen geldin bir acı kahvenin hatırına yalınayak van gogh sarısı yalnızlıklardan mevsimler günebakan çiçeklerine küsmüş bir yarım akşamdır gözlerinde yaşamak Ömriye KARATAŞ 13.11.2016 |