çarmıha gerilir gibi
bir türküdür tutturmuşum söylüyorum
her acıya bir har bırakır gibi ve ekmeğin buğusunu alıp paylaşırcasına yağmurun tenine değmesi gibi teninin solan bir yaprağın dalından düşmesi kadar çaresizdim ve gece gündüz demeden düşler büyütür gibi yüzyılın en soğuk mevsiminde kalmış bir çiçeğe dört elle sarıldım, sımsıkı bir çocuğun ellerini tutar gibi sonra evrenin her yerinde senin kokunu soluyorum içime çektiğim sadece kokun değildi, sen doluyordun yine bir sevgi boy veriyordu, zamansız bir gece başucumda çarmıha gerilir gibi. ibrahim dalkılıç |