DİLİMİN ZİNDANI
Bir sonsuza değmiş
Karanfil dudakların Meçhule bulanan Suskun limanlar gibi Savrulmuş sütunların Kırılmış birer birer Mazide kalmış Sedef işlemeli anıların Kaybettiğin güneş Ufukta ağlar olmuş Sokakların kupkuru Gövdende kopuk ip izleri Kiraz dallarına gücenik öyküler Mermer nefesine can vermiş Nedir bu teraneler Deniz terini serperken Dileğinde yaktığın mumlar Kırık vazolarda saklanan sabahlar Yorgun kubbelerden Atılan çığlıklar nedir Dudakların Hangi ayete gücenmişte Ben canımdan vazgeçmişim İçim acıyor işte Bembeyaz bulutlardan Bir oluk şiir sağıyorum Gözlerinin kuşları için Keşke diyorum Okşamak için yaratılmış ellerinin Keskin ıtır dokunuşlarını öpebilseydim Bir bulutun orta yerine asılı kalıp Ağzını dilimin zindanı edebilseydim Müşteba Güneş |