BİR ÖMÜR KAFİ'Mİ
Delirdi coşkular
Hüzünbaz bedenin dokusunda Düşerken avuçlarımıza Ruhu okşayan yıldızlar Ne kadar kül O kadar ateş fısıldadılar Dilsiz aynaların günlüğünden Nehirlerimiz bulaştı mahremimize Islandıkça kurudu ateşler Nefes nefes yandı ten Boncuk boncuk koktu ter Böyle bir sevdaya Kaç ömür yeter Müşteba Güneş |
Şiirinizi kutlar ve tebrik ederim…
Beğendimve haz aldım…
........................................ Saygı ve Selamlar….