BİR ARA
Gönül haz alırdı sevda çekerken
Yürek yangınından tütmelerim var Seher vakti bülbül boyun bükerken Hakikat, elinden tutmalarım var Bülbülün takati kesildi sustu Atılan bir güldür küstüren dostu Üç gece üç gündüz inan yüz üstü Yemeden içmeden yatmalarım var Ezber ettim hece hece harfleri Cem ettim cümlede yüklem zarfları Kulağıma girmez cahil lafları Dünyayı bir pula satmalarım var Alazlanıp yandı içim demedim Çok oldu günlerce yemek yemedim Ben kendi kendimi önemsemedim Kerem’in közünden tatmalarım var Aşkın ateşiyle azdıkça derdim Yanan mum misali tir-tir titrerdim Ağustos ayında donuyom derdim Veremden öncede sıtmalarım var Ne kavuştum ne de erdim murada İsyan ettiğimi sanman burada Başım alıp gurbet ele arada Sılayı terk edip gitmelerim var Gözükara’m şimdi olsa dayanmam On yıl kadar sürdü düşten uyanmam “Allah bilir” ateşlere at yanmam Hakkı hakikati gütmelerim var Seyr ü Sefer (sh. 30) |
On yıl kadar sürdü düşten uyanmam
aşk böyle bir şey değil mi.....
sevmek yetiyor....
aşk davetsiz bir misafir olsa ne ikram ederdin....
sevgi mutluluk.......