BELKİ ONDAN!
Çekip gidecektim, aşk tuttun beni;
Sancılı kopuşlardan, savruluşlardan... Fırtınaya yenilmiş limansız bir gemi; Geri döndüm, ümitsizdim, belki ondan! Yıktı karanlığını üstüme gece; Boğazıma kadar yükseldi keder. Kalbini uzattın, sımsıcaktı, ince; Alıp götürecekken hoyrat sular! Hatırlamak gibiydi, sen tuttun zamanı; Dökülen içime o dokunuşlardan... Bir sesleniş, bir vefa kadar iyi; Dönüşün içtendi, belki ondan! Çekip gidecektim sen tuttun beni! |