Burası Er Meydanı
-15 Temmuz Şehitlerine-
Temmuzun on beşinde, fitnenin uşakları, Dışı bize benzeyen, içi şeytana asker… Saldılar üstümüze tankları, uçakları Ortalık yangın yeri, kana bulandı her yer! O gece Firavunun taş kalpli yezitleri Öldürdük sanıyordu ölümsüz yiğitleri, Ne şekilde anıyor Yaradan şehitleri… Lakin anlamaz onlar, anlamak başka hüner. Büyümüş fitne boy boy peygamber ocağında Ceylan emanet diye sırtlanın kucağında Lakin sır, güvercinle bir örümcek ağında Mağaradan bir umman müjdeliyor peygamber! Ey şehidim! Nasıl bir yürektir o, Ömer’im? Vallahi, utancımdan kurudu alın terim. Kirlenmesin ellerin, ayağından öperim Şefaate visaldir ayaklarındaki ter. Ve sonra bir şey oldu, Başkomutan dedi: ‘Kalk! Uyan artık, ne yapar iman dolu göğse tank! Attı üstünden tonluk ölü toprağını halk; Coştu Nene Hatunlar, her köşede Ebu Zer! Burası er meydanı, korkmaz çakal sesinden Yıkılır mı koca fil karınca darbesinden, Yükseliyor tekbirler, okçular tepesinden, Yükseliyor, Arşa dek, Tekbir: Allah u Ekber! Devrildi sonra bir bir kalesi hainlerin Ateş düştü içine saklandığı inlerin Bozuldu tuzakları o hinoğlu hinlerin Hayra kapı açtırdı biiznillah yine şer. Biz de kahraman bitmez hainler de doğursak Bazen bozuktur maya, hamuru da yoğursak Vatanını namusu görenlerindir ancak Şühedanın kanıyla perçinlenmiş bu zafer. Çıldırdı okyanusun ötesi ve berisi, Washington’u, Londra’sı, Berlin’i ve Paris’i. Titretti tüm âlemi, Osmanlının varisi Titretti, şehitliği arzulayan her nefer! İşe yaramadı ya topları tüfekleri Havlıyor şimdi, garbın medeni (!) köpekleri Çanlar bir bir çalıyor, tutuşmuş etekleri Uyandı ehli İslam, gayri bozuldu ezber! Burası er meydanı, korkmaz çakal sesinden Yıkılır mı koca fil karınca darbesinden, Yükseliyor tekbirler, okçular tepesinden, Yükseliyor, Arşa dek, Tekbir: Allah u Ekber! İSMAİL UYSAL |