Afakan
Süzülür bulutların içinde ay
Güneş’e doğru Süzülür gözlerimden ince yaş Süzülürüm. Islanır döşeğim altımda Boğar yorganım Batar beynime beynime yastık Islanırım. Daralır günahkâr odam Üstüme üstüme gelir duvarlar Dünyada bir ben kalmış gibiyim Daralırım. Kırılır göğüs kafesim Tutulur nefesim Çığlıklar içinde kaybolur sesim Yorulurum. Üzülür yıldızlar bir bir Üzülür karanlık denen kâfir Üzülür koynumdaki misafir Üzülürüm. İsmail Uysal |
kaleminiz daim olsun bayım selamlar,,