Tırtar / Değirmen“-len epap öyle bi varta da biz atlatdık şaka-maka derkene, gatil olup da goyvurayazdık verilmiş sadakamız varımış valla Gucur Emmi’yi öldüre goyoduk valla Musduğoğlunun moturunan değirmene un ü(ğ)ütmeye ğediyoz Yalavac’a Gucur Emmi layloma bindi, dimi çuvala gamandı ülüzger çarpmasın deye brandayınan bi ğözel kapatdık biz genşler de Musduğun yanna bindik biz türkü, muhabbet-şamata gırla! bağıra-çağıra, söğe-saya, ata-goya ğediyoz İleği (çi(f)tlik) Çeşmesinde bi su içelim dedik tam binecez Gucur Emmiye de “-su işcen mi laouyn” deye soralım dedik Hidat’da “-ellemen len garibeni uyusun gam-kasavet yok” dedi aşdık bi bakdıydık adam getmiş mevta ğibi ün-ses yok şamarlarkana, elini golunu ovcalarkana a(ğ)layalak ayıkdı bi-kaş sefer daa yüzünü yuduk dovalar okuduk kendine ğelir gibi oldu “-len ben size öyle ba(ğı)rıyon her bi yanımı da ba(ğ)lamışsınız eğzosdan gelen duman olduğu gibi doldu bura(ya)” şamata bitti epili bi şükrettik gözelce unu üğütdük, Halil Emmi’nin elini değdirmeden köye ğelince de sırtına çuval aldırmadan bi ğözel o bilmen kaş basamaklı merdimeni dırmanalak valla adamın boş çıkmaya gözü yemeycek çık-çık bitmeyo mubarek duvarın bi başından başlayo öte yana gıvranıyon damdan hanaya.. bi de un serpinine çıkarıyon papba malı kime güvendin de osduruğu sapıyo adamın Hapbana hayalladı birez çuvallar bitince deyvidik böyleyken… böyle” ga(y)ri garı hemen horaz kesmiş köyün çocu(ğu)nu toplamış amin çı(ğ)rışdırmış…. ağşama da bizi davet etdi, kendi çuvallarımızı da yerleşdirdikden keyri Musduk, Hidat, Murad hepiciğimizi emme ben taha çorbaya sunmadan elimi tutdu “-eee çocuk, hu yaşdan sonura dul galsaydım nerde ödeyceğdin hakkı mı canım herif isdeyinçe netceğdim ben he(ng) valla evinize varağordum bana goca deye” …….. “eveli biri “bana goca ilazım o da bu gece ilazım” demiş onculayın zati hinciye ğadak çoluk-çocuğudu gonu-gonşuydu çift-çubuğudu geçi-koyunudu ağşam-zabahıdı yolma-harmanıdı derkene herif yüzü görmedim tam da gıçımızın üsdüne oturup herifinen bi keyf çatacaz derken herifi telef edeyazmışsın anana sor bakalım bi yalınız yatabiliyo mu boban olmayınça gözü uyku dutuyo mu genşlikde nerde olsa goca bulurun bana herif hinci ilazım beni hindiden sonura kim alı(r)dı gari neyderdim ben hinci bakalım gari dova et valla! .. bi ğünü atlatmış, hurda ğalmış iki ğün taha gari Halil Emmi’yin gözüne içine bakacaz eveli evelden derler “üş günü atladırısa gorkma bişiy olmaz” üş günde, dirildi-dirildi, değilise dul galdığımın iresmidir hiş gusura bakma arkadaş emme sen bobanı verisin emme boban seni veri(r)” …… “-bana ğalsa anan varımış demez bobanı alırın” .. “emme sen bilin..!” .. “-valla Yalavaş Hökümetinin habarı olusaa ben garışman bana ne deyon Hapbana dedimiydi benim deyce(ği)-goycam belli “efendim ben de gözü varıdı da gocama garez etmiş olabili” dedim miydi.. der miyin? derin töbossun tahammüden adam öldürmekden iki ğatı ceza alısın yat-gak dova et Canab-(ı) Allah Halil Emmine üş gün daha ömür versin değilise yandım aslanım..” mubareğe bi dova etmişiyin ki mütemadiyen üş gün, deliksiz valla tam da dovaların gabil zamanıyımış haralda hala zındık gibi Gucur Emmi? dovalarımın sayasında oyusa benim ne gaba(ha)tım mar arkadaş damadının halt etmesi ben de, hapbanaya “-hapbana hala valla asıl ben olmasam Halil Emmi boğulcağmışımış” dedim “-eyi öyleye benim gızlardan birini veren sana madem sana bi can borcumuz var isdediğini al valla” ?? yutgundum.. goğazım gurudu gözüm doldu, naçar! “-onnar benim gardaşım” deyebildim.. hazırımış cevabı “-bobandan mı peydahladım döyüsün eniği anan mı doğurdu eşşe(ği)n sıpası nerden gardaşın oluyomuş benim gızlar?” …… “-tabi hinci de oruşsundur sen” çarnaçar; hiş düşünmeden bile “-heye” dedim usulca “orucun valla” emme gözlerim bal çanağında yemesem mi acaba de! nutgum dutuldu valla elimi goyvudu da! içimden bi “çok şükür bin şükür” çekdim ki…. “eyi madem ezen okundu boz orucunu” dedi ondan sonura yeyebilisen ye! horaz aşı beni mi yedi ben horaz aşını mı bilemeycen fasile nası(l) kokdu burnuma yanında badılcan turşusu keskin sirkeli bi acıkmışıyın ki sorma iki baş sovanı da dörde şak ettileri ki canım curkuldadı ömüğüm iresmen iniyo çıkıyo valla hadin dediler sofraya sokuldular ekmek-gaşşık dağıtdılar bulgur aşının üsdünde horaz, buğusu üsdünde izbar etdiler, emme içim yanıyo su isdeycen sesim file çıkmayo koca bi tas suyu gapdığım bile başıma dikdim, soluksuz dibini buldum Hapbana bi çığlık atdı “-hiihhh!” acaba üsdüme su mu döküldü dedim “-abuyh o ne gadiuğrayasıcanın çocuğu” “haralda pantulumun ağı sökülmüş ya da dükken açık” dedim kendi kendime rengim file galmayvıdı, .. “-ağşamdan mı galdın hergele sıpası” “-valla benim adetim böyledir” .. “-ekmeğ-aşdan önşe su” ….. “-va! eyi ya, o neyimiş” … “len valla bu garı ödümü sıdırcak bi ğün” .. “garı geçirtmez oldu beni yoldan manalı manalı başını sallayo daa soka(ğı)n başından çıkmadan yüzüm pembeleşiyo boğazıma bişiy düğümleniyo dovaya başlayon işallah orda olmasın deye” … DİPNOTLAR gamanmak : bir şeyin üstüne abanmak Ellemen / ellemeyin: bırakın, ilişmeyin, dokunmayın, uyandırmayın, uyusun abuyh : va(h)! abuyh, şaşma ünlemi, (örnek: va(h)! abuyh, o neyimiş var gadiuğrayasıca.) Resim; Habbana, Aşadudu rahmetliler ile Akdışarlı |
Emme köy horazının dadı bi başka.
Seninin bu şiiri yazacağını bilmiş gibi.
Hanım ocağa farülye furmuş.
Bi de sağan kestim yanına.
Nerdee yumruk vurmak.
Kuvet mi kaldı kollarda.
Çaldım kaşığı, çaldım kaşığı.
Ohh... Bi doydum ki.
Allama şükürler olsun.
Allahım olmayanlara da versin.
Sağ ol USTA.