Kırk'ıma
işte gece
işte su işte şiir kırk yamalı elbisem ve kırk/ayaklarımda kırk pabuç yolunu kaybeden böcek bedenim heykelimde can bulan kemiksiz yüzüm ve hüzünleri ektiğim hoyrat anıtlar taşlaşmış haliyle kan akıttılar mor damarlarıma ektiğim kırmızı lavantalar ve yüzümü öpüp geçen solgun papatyalar göz kenarlarımda zikzaklar çizip yandılar dört dörtlük hedeflere dört nala koşarken ben bir sıfırı seveceğimi hiç hesap etmemiştim. |