Bağbozumubu bağ bozumu da destursuz savrulurken sızım sızım kanıyor uçlarımda gelincikler göğün hali mora tutkulu bulutlarda kararsızlık yağmurun sürmelerimin buğusunda efkarı tenhalarımda çığlıklarımın ovalanan serçe kanatları çırılçıplak yalnızlığı maviliklere uzayan semazen eğilişlerinin içime üşüşüyor hepsi sararan umutlardan düşen ne varsa yalın arayışlarda titreyen izler gurubun ağzından yüreğime damlayan tan kızılı sancısı karanfillerin bana ne oluyor böylesi niye !Ağlıyor şafaklarımda ılgın düetler mızrap telin incelen sazında paramparça güllerim çehresi kör usturalarda baharlara düş büyüttüğüm filizleri bakışlarımın ahraz gidişleri ihanetin kolkola yağmalanmış gençliğimle bir fısıltıdır adımı yazıyor afyon siluetlere çıplak ayakları safran sarısı esareti bana ne oluyor! Allah’ım yine ne terkediyor beni bu bağbozumunda bulduğum!... ’’güneysu edeb sayı 125’’ |
Yüreğinize sağlık.
Gönül sesiniz daim olsun.
Tebrik ederim.