Sesimizi Duyan Var mı?
Hiç yaşanmadı bu yıl. Ölündü.
Avurtları patlamış günler dolaştı sokaklarımızda. İhanet biriktikçe birikti. Mayınlardan, kurşunlardan, sanal dalaşın bombalarından artan kekre bir korku doluştu boğazımıza. Bütün bir yıl ekranların kirli kıyılarına bulanan cesetler. Bütün bir yıl antetli sınırların kanlı gölgesi... Aşk yaşanmadı bu yıl, susuldu. Güllerle bomba seslerinin arasında haziranın kanlı ilmeği dolandı boğazımıza. Kuzu postuna bürünmüşken vahşet, sabrın çatlayan taşına batan gemisini bağlıyorum insanlığın. Gnostik bir felaket! Göz bebeklerimde. Asrın yaralı boğazında Semudî bir çığlık dolanmakta... Simsiyah hicretlere sürülürken soluk etekli kadınlar. Barbar bir sancıyı kuduz sınırlardan alıp kapımıza yığdılar. Zehrevan ilmeklerle boğuyorlar şimdi Allahuekber seslerini o kemanî çocuklar... Düş kurulmadı bu yıl, kırıldı en nazenin yerinden. Ah ki farklı yönlerle kürek çekenler sevişmekte elim iniltilerini duyuyorum birkaç meridyen öteden... Dağlarda, ovalarda, barış prömiyerlerinde yenildiler Kirli seslerle uğuldayan adamlar Sivil ihanetler büyütüp kuyuya saldılar kardeşlerini Yeşile boyayıp eylülün kızıl iplerini. Umut edilmedi bu yıl. Korkulu anılar birikti şakaklarımızda. Acı ağıtlar serpildi şımarık bulvarlara. Dört yanımızda havariler, vaizler, terbiyeciler... Durmadan ölülerin zamanına iliştiriyorlar gözlerimizi Ne yana dönsek o kancık düşlerin ulusal marşıyla tetikte beklemekteler... Öyle üzgünüm ki Bütün karanlıklar yanıbaşımda mesela yatağına kin besliyor artık nehirler. Evlerin pencerelerinde tuhaf ve kimsesiz perdeler. Mesela yüzümüzde o korkunç, o boyalı maskeler... Bir ölümcül kuram ki İçinde hepimiz ölüyoruz sevgili... |
Düşünce hayatta doğruların kılavuzudur...
............................................................ Saygı ve selamlar..