İsteğimöyle bir sen demelisin ki bana çiğnemeden geçtiğini anlamalıyım bütün çiçekleri bir yaprak eksilmemeli elinden elime değen papatya serinliği durup dururken üşümemeli içim çarpmamalı Ankara’nın akşam ayazı titreme gelmemeli yorganın kaydığında üstümden ısıtmalı sen şair olduğumu unutup dilinde olağanüstü çağlayan söze karışmalıyım hiç eskimeden cümlelerin eskitmeden sabaha yeni pırıltılar serpmeli ilk çiy tanelerinde görülmeli gülüşüm çok şey istiyorsun demeden çıkınından sevgiler çıkmalı rengi çingene pembesi yada cam göbeği mavi can mavilerimle karışmalı bütün gönül gözenekleri açılmalı göğün ince elekten elenmeli yer dünyayı geçirmelisin iğne deliğinden.. 23. 06. 2016 / Nazik Gülünay |