Rüzgarın solugunda.
cemreler düşeli çok oldu
ama kırılgandır baharlar rüzgarın soluğunda güneşin dokunuşunda gecenin renginde unutkan bakışlar var Sen yıkılan kentlerim sen acıların perdelediği munzur sen munzurun akışında en dokunaklı türkü sen çaresiz roboski kahkahalara gebe göz yaşım hüzünlü,solgun, kalabalıklar içinde bakarkan titrek gök yüzüne yaşadıkları yaşamak istedikleriyle bütünleşen gülüşleri özgürlük ve umutla yüklü çocuk özlemleriyle yazıldın yüreğime. bir bilgenin derin ve vakur yanlızlığında yangın uğultularıyla geçirken götür beni gülüşüne asıldığım yaşam gözlerinin derininde sınırlarını zorladığım Dersime... Ali Alkış |