Asi ruzgarların estiği gecelerin
Bedenimde;
dipdiri ayakta kalan bir tek sana duyduğum özlemdir gök yüzü küsmeden çığlık düşmeden bulutlara sürmeler çek kendine tenimizde kalsın rüzgarlar ben her gece bakışlarının derinliğinde bıkmadan usanmadan Tüm hasretimle; yüzünün sarnıcına dökülüyorum... Zemheri zamanlardan geçiyorum kaldır başını yüreğimin; derinliklerinde dem tutuyor coşkun kavgaları haykıranlar maviliklerde; halaya duran sevdalar gibi.. kızılca kıyamet bir gün batımında geride kalanların bütün hüzünlerini koynuma alarak gitmeliyim Dağlı esintilere özlemlerimi bırakarak geride kalanlara. Asi ruzgarların estiği gecelerde en koyu yanlızlıklar ırmakların söndüremediği yangın yeri sabahlara dek sürgün yanlızlıklarım taaki güneş koynuma düşünce. Ben sensizliğin ortasında yapayanlızım göz kapaklarımı dövüyor özlemlerin yürek fırtınası Askı benden sanma kirpiklerinin; arasında yıkılmasın kentlerim ALI ALKIS |