Yemekten şiir olmaz ama...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ay kırpıntısı, büyüyünce yıldız olacak...
Ben hasta olsam Elinde tepsi, yemekleri abartsan Yiyemediğim için, boğazıma döksen çorbayı, ben uyurken. Uyanıp reddedecek gücü bulamasam Sen, kendin doymuş gibi olsan Üç kaşık çorbanın pirincine aldanıp. Haber salsan dostlara Kimin en çok nesini seviyorsam Ondan dilensen utanmadan. Senin yıkadığın bulaşıklara güvenmem ama, Sen yine de yıkayıp, dizsen kargacık burgacık Ben iyileşip, yeniden yıkamadan yerine koysam. Ellerinin izi kaybolmadan. Sen, ben hasta olmadan Bir pazar maklube pişirsen mesela. Ya da hamsi kızartsan. Çok yaparsan komşulara da veririz. İllaki birkaç komşu tabağı vardır dolapta. Pazar günleri salatalar da senden, Masayı kurmak benden. Bir de mum olsa Romantizm olsun diye değil Yeni perdelere acımadan içtiğim sigaranı dumanını alsın diye hani, Yemeğin ardından. Ben masayı silerken elimden bezi kapsan Ben bulaşıklara başlasam Yürüyüşten vazgeçsek Balkonda yere otursak Komşuların kahkahalarına takılsak. Yaslanıp sana, kayan yıldızları sayıp Dileklerimize vuslat eklesem Sen, yanımda olsan Ben gözünde senin. Kıyamasan, kalkıp gitmeye Kıyamasan, yalanlar söylemeye. Olsa, olsa... Ben de sana kıyamasam. Yemekten şiir olmaz ama, Ben pazar yemeğimizin şiirini yazsam. ............... Unutmadan, Olur da yaparsan. Olur ya, bir gün gelir. Hamsiler kılçıklı yenebilecek kadar pişir. Omurgamdan ayrılırsan, ben dik duramam. |
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…