NE OLDU BİZE
hani aynı ağacın dallarıydık biz.
nasıl da kırılıp parçalandık böyle zamansız. neydi bizi ayıran böyle. ne oldu bize. hani kökümüz aynıydı bizim. aynı toprağın suyundan içmiştik ya. neden kuruduk böyle zamansız. oysa yeşillenmişti bahar dallarımızda. ne oldu birden döküldü yapraklarımız. kırıldı dallarımız kırdılar nedensiz. bir bilen var mı bize ne oldu. şimdi unuttuk gülmeyi.. bir yanış ki kulaklar sağır gözler görmez olmuş. ateş bedende kırılan sadece dallar değil. sahi dal kırılınca beden acır mı. hiç bilen var mı. nereden bileceksiniz ki. ateş bu düştüğü yeri yakıyor işte. kaç dal kırılır daha. ya da yapraklar dökülür öyle zamansız. ne olur düşmesin yapraklar kırılmasın dallar. hüzün toprağa düşmüş. topraksa suya susamış. ağaca hazan vurmuş kuruyup kalmış. bir yağmur yağsa her bir yanı doyururcasına. hüznü bitsin toprağın yeter ki. yeşersin hazan düşmüş ağaçlar artık. kırılmasın dallarımız artık yeter. biz aynı ağacın dallarıyız. biz olduğumuz kadar, biziz. hadi biz olalım elalem olmasın içimizde. dallarımız farklı yönlere baksalarda kökümüz bir bizim. yönümüz bir bizim. dilimiz bir.. aynı bedende ikilik olmaz. kırmayın dallarımızı kırmayın. Mehmet DEMİR sk. |