AL GÖTÜR BENİBana bir ses ver ne olur Bana seslen ben geldim de Kapıyı vurmadan gir içeri Sarıl boynuma sıkıca Geç kaldım de Ama geldim işte de... Beni sevindir,tut ellerimden Bir daha hiç gitmeyeceğim de Hep yanında yanı başında olacağım de Küçük çocuklar gibi dolanayım etrafında Sevinçten heyacandan ne yapacağımı şaşırayım Sen gülen gözlerinle bak bana Ben de güleyim ömrüm boyunca Avuçlarının sıcaklığı dolaşsın saçlarımda Ben yanayım senin aşkınla.... Bu pencerenin kenarında Kim bilir kaçıncı vuslatındayım yalnızlığının Kim bilir kaç zamandır böyle seni beklemekteyim Ölümün soğuk nefesini çekeli çok oldu Yüreğim o keskin bıçak darbesini yiyeli bir hayli oldu Yine de bir umut bekliyorum pencere kenarlarında seni Alışkanlık yılların vermiş olduğu bir bağlılık işte Akşama doğru anca anlıyorum bugün de gelmeyeceğini Ve hiç gelemeyeceğini Ama ben yine de yarın sabaha hazırlıyorum kendimi Pencere kenarında sandalyem Gözlerimde hayalin ve benim olmayacak hayallerim... Bir sabah gel tut ellerimden Kaldır beni bu sandalyeden Saatlerce ölüme çeyrek kalmışlığın dansını yapalım seninle Beni almadan gitme ne olur bu sefer Evimizin her yerini dolaşalım dans ederek Son vedamı yapayım tüm eşyalara Yalnızlığımı paylaşan Sesime ses vermeyen sessiz dostlarıma Bu sabah al götür beni Yoruldum Her güne seni bekleyerek başlamaktan.... |