GİT GİDEBİLDİĞİNCESon sözümü söylemedim ben Sen ellerin cebinde Boynun bükük gitmeye kalkıyorsun Bu kadar mıydı? Bu kadar kolay mıydı GİTMEK...? Hani sen koca bir çınar, Yıkılmaz bir kale gibiydin Hiç bir güç, hiç bir kuvvet duramazdı karşında En büyük gücün kuvvetin O vazgeçilmez büyük aşkındı hani? Hani erdemlikti böylesine ölümsüz sevmek Hani nefesindi,, kalbindi, o vazgeçilmez büyük aşkın. Şimdi başını önüne eğmiş... Omuzlarını çökertmişsin. Bir kaç kelime etmeye bile gerek duymadan Ellerin cebinde, boynun bükük gitmeye kalkıyorsun Gözün gönlün de çökmüş artık Gözlerinin feri kalmamış Ki baktığın zaman gökyüzündeki tüm yıldızlar görünürdü Gözlerinin içinde. Şimdi ışığı sönmüş sokak lambaları gibi Kendi önünü görmeye dermanı yok... Saçın sakalında biribirine karışmış Sen onlardan dağınık,onlar senden dağınık.. Şimdi diyorum tutsam ellerinden Kafanı kaldırıp bir baksan gözlerime Işığı feri gelirse gözlerinin Hiç bırakmam sıkıca tutarım ellerinden,yüreğinden Ama ... Sen bir adım attın ya gitmek için hiç bir şey söylemeden. Gerek duymadın ya gidiyorum demeye... Benim de son sözüm Bir daha geriye dönme, Giderken başını arkana çevirme. Sana gitme dur diyecek biri yok ardında, Yolun nereye kadar giderse,,, Durma........ Git gidebildiğince. . . . . |