Bak işte
Edemeden bir iki kelam
Masanın üstünde kaldı, kâğıt kalem
Oysa ne düşlerim vardı
Ardımızdan güldü el âlem

Olsun buda böyle olsun
Yarım kalsın bütün hikâyeler
Tamamlanır elbet geçmişte olduğu gibi
Hani kıymetli idi saniyeler
Yalan mıydı?

Kalan mıydı giden miydi yanan
Yaşananları sevda sanan
Bırak sevda sözlerini
Dilinde kirlenmesin
Yüreği güzel insanlar sevsin

Sende ayak uydurdun bu modern çağa
Yelken açtın uyduruk bir ayrılığa
Bir sebep bile bulamadın
Sevdam içinde bunadın
Adım adım uzaklaştın

Gitme desem yakışmaz bana
Aklını çelmiş olurum
Hadi git yolun açık olsun
Ben çaresini bulurum

Neleri gördüm neleri gömdüm ben
Sanma ki ölürüm ihanetinden
Dimdik ayaktayım ben
Sana yanarım sana ağlarım
Haberin yok senin dünyadan
Uyan artık uyan bu rüyadan
Yarın çok geç olacak
Gözlerin dolacak
Pişman olacaksın ne fayda

Sevmez seni kimse benim kadar
Yollarına gül dökmez
Kimse Uğruna ölmez

Bu kollarda bulduğun mutluluğu
Yine bulurum sanma
Her şeyi yok sayıp yaptığın yolculuğu
Ellerin boynuna dolanma

Atarlar seni bir kağıt parçası gibi
Yerlere düşer görürsün en dibi

Yüzüne bakmazlar meze olursun
Gel bende kal müze olursun
Geç olmasın güç olmasın derim
Ben seni bir ömür severim
Bir ömür severim gitme…


ŞARKIM...
Sana harcadığım emeği yeme
Çok pişman olursun demedi deme
Terk edip gidişin ayrılığa gebe
Gitme ben seni bir ömür severim

Mutluluk vadiyle daldığın rüya
Gerçeğe benzemez yalan bu dünya
Harap eder seni uyandığında
Gitme ben seni bir ömür severim

Oysa bir umuttu dünyada sevmek
Ayrılıktan yana olmak ne demek
Boşa mı gidecek bunca yıl emek
Gitme ben seni bir ömür severim
AHMET ÖZER