HAKK’A ADANMALAR
-I-
Sana en aşılmaz sur, kendin En dipsiz kuyu, kibrin Karanlık ağzında yitirmek sağduyunu Benlik ve çıkar kavgasındaki ömrün Kof yalanına yazdırmak fâni adını Ten yangınının tutsağı nefsin Açlığını doyurmak için Aştığın her yüksek duvar ve çit Senden sonrakilere geçit Her yalan söz gibi arıyor kurbanını Sana en yüksek dur, kendin -II- İnsan Sağır kalbin Ve kör bakmaların efendisi olmamalı Bir kıvılcımın Çoğaltması gibi yangınını El ele tutuşmalardan iyilik halkasını Küresel bir olimpiyata çevirmeli Yaradılışın ilahî şarkısını İnsan İnsan olduğunu unutmamalı -III- İnkâr Cam kâşanede oturup Diklenmek taşa Bir karınca bacağı kadar Hükmü yokken yaradılışa Dağ sanmak Güneşin düşürdüğü Yerdeki gölgesini İnkâr Göz nuru El yazması bir kitaba Kudretini katmış Tezhip ustası ilahî nakkaşa Çok görmek Bir gönül şükrünü Sanmayın kalkınma, imar İnkârın ördüğü taş duvar Birbirimize ulaşılmazlığımız |