fe eyne tezhebun( nereye bu gidiş)
Uzayan gök kımıldamadan bekliyor
nereye gidiyorsun yalvaran tuti güller açarken sen niye el açmıyorsun kendi kendini kahrediyorsun, ve derinden bir ses ekliyor uyumakla gitmek aynı şey kalk ve nurdan huzura koş senin duvar dibinde mahzun bekleyişin ve bir de bakıyorsun kan kusacakken ve kahrlı susacakken birden süzülüyor nur gözlerinden işte kalmakla birdi aynı hizada gidişin |