akrostiş ziraardı yok arkası yok sensizliğin... kızıl güneşli okyanusun sığ sularına hapsolmuş gibi rotasını şaşırmış yüreğim.. iç sesim, suslara susamış yine.. sükuta eriyor, ümitlerimdeki sonu gelmeyen noktaların hiçsizliği.. ve ben sustukça daha çok dile geliyor, susmaya mahkum edilmiş dizelerim... .... bir sancı ki can kesiklerimin tam ortasından kıskıvrak yakalıyor çaresizliğimi... idam sehpasına sürüklüyor sanki aslında çoktan hayata veda etmiş benliğimi.. korkuyorum sessizliğinin üslubundan sevgilim.. çünkü ben, sensiz kayboluyorum meçhullerde.. bilinmezliklere yürüyorum.. çünkü ben sevgilim seni ölesiye seviyorum.. emel güneysu |
Sevda güzelliklerini bu şiirde bulmuş.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...